Gede..Panjang
Hiji waktu aya lalaki nu ngarasa minder ku bobogaanana. Geus ilang akal manehna ngalakukeun sagala upaya pikeun ngagedean ukuran bobogaanana. Nya manehna datang ka saurang dukun nu katelah jitu dina urusan “panjang memanjang dan gede menggedekan”.
Si lalaki terus nyarita ka eta dukun.
“Bah dukun, kuringa hayang bobogaan kuring panjang jeung gede! Kuring salila iru geus ngarasa minder!” ceuk eta lalaki. Tuluy si dukun ngajawab.
“Gampang nu kitu mah. Ieu Abah boga cai sakti. Ieu cai oleskeun wae kana bobogaan hidep. Tapi aya saratna!”
“Naon tah saratna, Bah?”
“Saenggeus dioleskeun, lamun anjeun ngadenge batur ngomong gede jeung panjang, bobogaan hidep bakal ngagedean jeung manjangan! Ngarti?” tanya si dukun ka eta lalaki.
Terusna eta lalaki balik ka imahna. Manehna tuluy naek angkot. Karek ge clek kadenge sora calo ngajorowok: “GEDE bage...GEDE bage...mangga Bu, Pa..tujuh lima!” tuluy teu eureun-eurun si calo terus ngagorowok nepi kaangkot pinuh. Atuh bobogaan si lalaki langsung “berkembang” tiada terkira.
Si lalaki nepi ka hese leumpang. Manehna tuluy pindah angkot nu kosong, da era batur ningalikeun wae kana boboganana nu ampir sagede bal baliter. Na atuh, karek clek diuk, si calo nu lian ngajorowok: “Leuwi PANJANG... Leuwi PANJANG...!” © Abah Amin
Si lalaki terus nyarita ka eta dukun.
“Bah dukun, kuringa hayang bobogaan kuring panjang jeung gede! Kuring salila iru geus ngarasa minder!” ceuk eta lalaki. Tuluy si dukun ngajawab.
“Gampang nu kitu mah. Ieu Abah boga cai sakti. Ieu cai oleskeun wae kana bobogaan hidep. Tapi aya saratna!”
“Naon tah saratna, Bah?”
“Saenggeus dioleskeun, lamun anjeun ngadenge batur ngomong gede jeung panjang, bobogaan hidep bakal ngagedean jeung manjangan! Ngarti?” tanya si dukun ka eta lalaki.
Terusna eta lalaki balik ka imahna. Manehna tuluy naek angkot. Karek ge clek kadenge sora calo ngajorowok: “GEDE bage...GEDE bage...mangga Bu, Pa..tujuh lima!” tuluy teu eureun-eurun si calo terus ngagorowok nepi kaangkot pinuh. Atuh bobogaan si lalaki langsung “berkembang” tiada terkira.
Si lalaki nepi ka hese leumpang. Manehna tuluy pindah angkot nu kosong, da era batur ningalikeun wae kana boboganana nu ampir sagede bal baliter. Na atuh, karek clek diuk, si calo nu lian ngajorowok: “Leuwi PANJANG... Leuwi PANJANG...!” © Abah Amin
Follow:
